Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Total με λιγα λιπαρά.


Το ακούσατε αυτό με την άρση του απορρήτου στο Ίντερνετ;
Ωραία!

Ο Σανιδάς ξαναχτυπάει και φέρνει το σύστημα (το ελληνικό τουλάχιστον) λίγο πιο κοντά στον απόλυτο ολοκληρωτισμό.

Αλλά ας δούμε λίγο τι στο καλό είναι αυτός ο ολοκληρωτισμός και γιατί το πολιτικό σύστημα στο οποίο ζούμε/δραστηριοποιούμαστε έχει τάσεις προς το να γίνει (ή είναι εν μέρη, μπορεί και απόλυτα) ολοκληρωτικό.

Το wikipedia (εδώ) ορίζει:
Ο ολοκληρωτισμός είναι ένα πολιτικό σύστημα που προσπαθεί να ρυθμίσει σχεδόν κάθε πτυχή της κοινωνικής και της ιδιωτικής ζωής.
Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ή κινήματα διατηρούνται στην πολιτική εξουσία με τη βοήθεια μιας επίσημης και ευρείας ιδεολογίας και μιας προπαγάνδας που διαδίδονται 1) μέσω των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας των ελεγχόμενων από το κράτος, 2) μέσω ενός κόμματος που ελέγχει το κράτος, 3) μέσω της προσωπολατρίας, 4) μέσω του ελέγχου της οικονομίας, 5) μέσω της διαχείρισης και του περιορισμού της ελεύθερης συζήτησης και της κριτικής, 6) μέσω της χρήσης της μαζικής επιτήρησης, και 7) μέσω της διαδεδομένης χρήσης της κρατικής τρομοκρατίας.


Το ότι ζούμε σε μια κοινωνία που μεγάλο της κομμάτι θέλει να κρέμεται από πάνω της η απανταχού παρουσία του κράτους, νομίζω είναι αυτονόητο και δεν πρέπει να το αναλύσω περαιτέρω. Απλώς θα πω το κλασικό: Βρέξει ή χιονίσει, πιάσει φωτιά ή σκοντάψει στο πεζοδρόμιο, ο σκύλος του Παβλόφ αναζητάει το Κράτος...

1) MME ελεγχόμενα από το κράτος.
Θα πει κάποιος: "μα τα ΜΜΕ δεν είναι ελεγχόμενα από το Κράτος. Μόνο τα κρατικά ΜΜΕ είναι". Αν δούμε όμως πίσω από την κρίση των ΜΜΕ που επιδεινώθηκε με το κλείσιμο του Ελεύθερου τύπου και του City, ένα μπορούμε να πούμε: τα ελληνικά ΜΜΕ δεν βασίζονται στην πώληση της πληροφορίας/ενημέρωσης, δεν βασίζονται στους, με την στενή έννοια, νόμους της αγοράς. Τα ελληνικά ΜΜΕ ήταν και είναι εδώ για να στηρίζουν, να προπαγανδίζουν υπέρ του Κράτους. Τα ΜΜΕ κατά κάποια έννοια είναι το κράτος γιατί οι ιδιοκτήτες τους είναι οι διαπλεκόμενοι με το Κράτος. Μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα όλες οι εξουσίες έχουν κρατικοποιηθεί και το Κράτος έχει ιδιωτικοποιηθεί.

2) Ένα κόμμα που ελέγχει το κράτος.
Σε αυτό το σημείο κάποιος θα αντιταχθεί: "μα στην Ελλάδα έχουμε πολλά κόμματα. Ειδικά τώρα τελευταία η βουλή είναι πεντακομματική".
Και εδώ γελάμε... ο ελληνικός δικομματισμός είναι ακριβώς αυτό: η ψευδαίσθηση ότι υπάρχει επιλογή, ότι δηλαδή το πολιτικό αποτέλεσμα το κρίνει ο "ελληνικός λαός". Ειδικά μετά τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 ο δικομματισμός απλώς χάθηκε, έμεινε μόνο να τον θυμίζει το πελατειακό σύστημα... εμείς και εσείς, τα δικά μας και τα δικά σας παιδιά. Αλλά ακόμα και αυτό αρχίζει να χάνεται γιατί η υποτίμηση της εργασίας είναι συνολική. Είτε δικών μας είτε δικών σας παιδιών, η εργασία θα απαξιωθεί τόσο όσο η καπιταλιστική μηχανή ξαναβρεί το ρυθμό της εκμετάλλευσης. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν την ίδια πολιτική: να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των καπιταλιστών και του συστήματος αυτού γενικά. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι ΈΝΑ και μοναδικό κόμμα που ελέγχει (παρόλη τη λαϊκή διαμαρτυρία, όση και όποτε γίνεται) το Κράτος και τους μηχανισμούς κυριαρχίας πάνω στα κομμάτια της κοινωνίας που θέλει να εκμεταλλευτεί την εργασία τους.

3) Προσωπολατρία.
Η προσωπολατρία έχει το εξής χαρακτηριστικό: οι πολιτικοί θεσμοί και οι κοινωνικές σχέσεις αποκτούν μια απλοποιητική λογική. Όλα και τα πάντα καθορίζονται άμεσα και από την κορυφή των εξουσιαστικών θεσμών. Ο Καραμανλής, ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου κλπ. Οι ασφαλιστικές δικλείδες των συστημάτων, με το να είναι πολύπλοκα έτσι ώστε η κάθε κίνηση να προϋποθέτει μια γενική συναίνεση πολλών θεσμικών προσώπων ή ενώσεων, τείνουν να ελαχιστοποιούνται. Ο ολοκληρωτισμός έχει μια άμεση σχέση "κοινωνίας" και "θεσμικού άρχοντα". Τελευταία το (καθεστωτικό) Σκάϊ και η Καθημερινή είχαν εξαπολύσει μια ολόκληρη εκστρατεία για την ενίσχυση της προσωπολατρίας: ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ το έλεγαν. Μην το θεωρείτε αθώο και άσχετο με την όλη πολιτική δραστηριότητα...

4) Έλεγχος της οικονομίας.
Ειδικά αυτό είναι εμφανές: τα τεράστια ποσά προς τις τράπεζες ήταν όχι μόνο μια προσπάθεια ελέγχου της οικονομίας αλλά ήταν μια σαφής κίνηση διάσωσης της οικονομίας και της παρέμβασης με τρόπο που να συντηρηθεί η κυριάρχηση με το δεδομένο χρηματο-οικονομικό σύστημα. Αλλά και γενικά, οι μεταρρυθμίσεις και οι πολιτικές που εφαρμόζονταν/αι (συνταξιοδοτικά, εργασιακά, μεταναστευτικά κλπ) έχουν ένα και μόνο σκοπό: να διατηρήσουν το καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Και ως γνωστό ο καπιταλσιτκός τρόπος παραγωγής είναι μια μορφή ελέγχου της οικονμίας.

5) Διαχείριση και περιορισμός της ελεύθερης συζήτησης και της κριτικής.
Αυτό το σημείο είναι το τελευταίο φρούτο που μας προκύπτει από την μαζική χρήση του ίντερνετ. Η αλήθεια είναι ότι τα αφεντικά δεν περίμεναν ότι το ίντερνετ θα εξελισσόταν σε χώρο βαθιάς και έντονης πολιτικοποίησης των ανθρώπων. Περίμεναν ότι το ίντερνετ θα είναι ένας τόπος όπου οι άνθρωποι θα θεαματικοποιούν την ίδια τους τη ζωή (πράγμα που συμβαίνει σε μεγάλες μερίδες των ανθρώπων... δες facebook κλπ). Αλλά μετά την ανάπτυξη ενός "ελεύθερου διαλόγου" και της ελεύθερης πρόσβασης σε πληροφορίες/απόψεις ανθρώπων μη-καθεστωτικών, τα αφεντικά και το καθεστώς κατάλαβε ότι κινδυνεύει η πρωτοκαθεδρία της κατοχής της Αλήθειας: και όπως καλά ξέρουμε όποιος κατέχει την Αλήθεια κατέχει και ένα από τα όπλα για την εξουσία.
Ο Σανιδάς ως γνήσιος υπηρέτης (συνειδητός) του ολοκληρωτισμού ήρθε να ανοίξει την πόρτα για την Διαχείριση και τον περιορισμό της ελεύθερης συζήτησης και της κριτικής.

6) Χρήση της μαζικής επιτήρησης.
Τι άλλο είναι η μαζική επιτήρηση εκτός από την ανάπτυξη του πανοπτικού συστήματος; Οι κάμερες και οι χαφιέδες αυτό ακριβώς το ρόλο επιτελούν: να επιτηρούν μαζικά. Θυμάστε πότε έγινε η τελευταία νομοθετική ρύθμιση επ' αυτού; (Αυτό το καλοκαίρι ε;... κοίτα να δεις ρε παιδάκι μου!!!).

7) Διαδεδομένη χρήση της κρατικής τρομοκρατίας.
"Αυτό ποτέ... κατηγορηματικά ποτέ δεν έγινε εδώ και ούτε θα γίνει...", θα μπορούσε να αναφωνήσει κάποιος.
Κι όμως, καλωσορίσατε στον ολοκληρωτισμό του 21ου αιώνα. Μετά τον Δεκέμβρη του '08, η εμφάνιση πάλι της τρομοκρατίας (επαναστατικής ή ερυθράς ή ένοπλου αντάρτικου κλπ όπως την λένε) έχει ακριβώς αυτό το στόχο: την τρομοκράτηση. Και φαίνεται ότι είναι κρατική από τις κινήσεις επίδειξης δύναμης των μπάτσων: κατά εκατοντάδες έχουν εξαπολυθεί στους δρόμους και δείχνουν έτοιμοι να πράξουν ότι τους πουν τα αφεντικά τους (ε... η πατρίδα ήθελα να πω).

Αλλά ας μην ανησυχούμε... αν ποτέ υπάρξει η παραμικρή υπόνοια ότι το σύστημα πάει να γίνει ολοκληρωτικό, το Κράτος θα έρθει να μας σώσει, να ξανακάνει τα πράγματα δημοκρατικά, ανθρώπινα. Γιατί όπως καλά γνωρίζουμε το Κράτος ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΟΛΥ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου