Εν δυο... εν δυο... εν δυο... εν δυο....

Η αισθητική θα είναι η ηθική του μέλλοντος. Φ.Νίτσε.

Άσχετα με το πως εννοούσε* ο Φρειδερίκος το "αισθητική" και το "ηθική", ένα είναι σίγουρο: ένας από τους θεούς του σήμερα είναι το θέαμα και η καρδιά του θεάματος είναι η αισθητική, αισθητική όμως σαν φαινομενο(-λογία). Όχι φαινομενολογία με την έννοια των φιλοσόφων, αλλά με την έννοια που το ίδιο το θέαμα επιβάλλει: το ότι πραγματικότητα είναι ό,τι παρουσιάζεται ως τέτοια και πραγματικό είναι ό,τι παρουσιάζεται ως τέτοιο.

Ο ντόρος που προκλήθηκε και τα "κεφάλια που θα πέσουν" μετά τα φασιστικά συνθήματα στην χτεσινή παρέλαση (ή αλλιώς επίδειξη καθεστωτικής δύναμης) κινείται σε αυτό που παραθέσαμε πριν: στο επίπεδο της αισθητικής τέτοιες απροκάλυπτες φασιστικές φραστικές συμπεριφορές από κρατικά όργανα πρέπει να αποφεύγονται: κανένα φασιστικό καθεστώς δεν φωνάζει ότι είναι φασιστικό. Απλώς πράττει φασιστικά:

Άλλωστε τον φασισμό τον αισθητικοποιούν πιο αποτελεσματικά οι Τρέμο-Πρετεντέρο-Παπαχελο-Μανδραβέληδες.

Ο καθένας στο πόστο του... και ο κολιός τον Αύγουστο...



Κατά την δικιά μας ανάγνωση των γραπτών του Νίτσε, το τσιτάτο αυτό θεωρούμε ότι δεν λέει τίποτα παραπάνω από το ότι η αισθητική θα είναι η ηθική του μέλλοντος με την έννοια ότι σαν τομέας της φιλοσοφίας θα είναι τόσο διαδεδομένος όσο ήταν στην εποχή του Νίτσε ο τομέας της ηθικής... ίσως πάνω σε αυτό θα μπορούσε να μας πει κάποιος πιο σχετικός με τα του Νίτσε.