Μετά την επιβολή των μέτρων λιτότητας, ακούμε διάφορους από εδώ και από εκεί να λένε την περίφημη φράση: «μείωση του βιοτικού επιπέδου κατά 15-20%». Θα προσπαθήσουμε να δούμε λίγο καλύτερα αυτό που περιγράφει ή αποκρύπτει αυτή η φράση.
Προτρέχουμε λέγοντας ότι γενικά δεν είμαστε αλλεργικοί με τους αριθμούς. Οι αριθμοί είναι ποσότητες που μπορεί να βοηθήσουν στην αντίληψη ενός μεγέθους, και έτσι μας είναι αρκετά χρήσιμο εργαλείο για πολλά θέματα.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Μια μείωση κατά τάδε ποσοστό από μόνο του δεν λέει τίποτα συγκεκριμένο για το «μέγεθος» βιοτικό επίπεδο. Πέραν της διαφωνίας μας με τα μέτρα, γιατί αποτελούν αύξηση και ένταση των εκμεταλλευτικών όρων από τους κυρίαρχους, υπάρχει ακόμα ένα σημαντικό σημείο. Τουλάχιστον εμείς εδώ, που προσπαθούμε να είμαστε αντικαταναλωτικοί και κάνουμε, που και που, κριτική στην κατανάλωση, θεωρούμε ότι η μείωση των μισθών δεν θα συμβάλει απλώς σε μια μείωση της καταναλωτικής νοοτροπίας κάποιων στρωμάτων, αλλά θα δημιουργήσει συνθήκες αποκλεισμού αρκετά μεγάλων κομματιών της κοινωνίας από στοιχειώδη αγαθά.
Επειδή η μείωση των μισθών είναι παρεξηγημένη από μερικούς, ξαναλέμε: με την μείωσή τους δεν είναι ότι κάποιος θα φάει 10 γιαουρτάκια και 2 μπριζόλες λιγότερο, αλλά σε συνδυασμό με τις περικοπές του δημοσίου, είναι ότι μπορεί να μην έχει πρόσβαση στον γιατρό ή στην εκπαίδευση ή σε οποιοδήποτε παραμένον κοινωνικό αγαθό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου