...

Δεν τρώει και δεν πίνει…επί εβδομήντα χρόνια!

Η ανάλυση που ακολουθεί είναι μια ακραία αυθαιρεσία:

Ας προσπεράσουμε την μεγάλη πιθανότητα του τσαρλατανισμού και ας θεωρήσουμε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, δηλαδή το να μην τρώει κανείς και να μην πίνει τίποτα και να επιβιώνει για πολλά πολλά χρόνια! (διαβάστε πρώτα το άρθρο).

Αρχικά, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το ότι αυτοί που ενδιαφέρονται άμεσα για το επίμαχο γεγονός και το παρακολουθούν στενά(;) είναι στρατιωτικοί γιατροί, που θέλουν να βρουν εφαρμογές στους τομείς όπως η διαβίωση στρατιωτών ή αστροναυτών.

Θεωρούμε το ότι τον παρακολουθούν στρατιωτικοί γιατροί δεν οφείλεται στην επιστημονική πρωτοπορία του στρατιωτικού τομέα. Θεωρούμε ότι έχει να κάνει με την δυνατότητα αξιοποίησης της "τεχνικής να επιβιώνεις χωρίς να τρως και χωρίς να πίνεις". Είναι εύλογη η αξιοποίηση στον στρατιωτικό τομέα: οι πόροι για φαϊ και ύπνο καθώς και οι μεταφορές αυτών κοστίζουν και σίγουρα κάνουν μια στρατιωτική επιχείρηση δύσκαμπτη: ενώ φανταστείτε πόσο εύκαμπτη θα ήταν μια στρατιωτική επιχείριση που θα εκτελούνταν μόνο από στρατιώτες και σφαίρες, χωρίς μάγειρους, χωρίς καζάνια και στρατόπεδα.
Η μεγάλη φαντασίωση των στρατηγών: στρατιώτες που θα διαβίωναν στα κλαριά των δέντρων.

Συνεχίζοντας,

έμμεσα, βέβαια, μπορούν να ενδιαφερθούν και τα αφεντικά αυτού του κόσμου: για φανταστείτε προλετάριους που να δουλεύουν και να μην τρώνε και να μην πίνουν: τέλεια! Δεν χρειάζεται να ανθρωποποιηθεί η μηχανή, μπορεί να μηχανοποιηθεί ο άνθρωπος, εφαρμόζοντας την θερμοδυναμική ουτοπία της αεικίνητης μηχανής... να παράγει δηλαδή χωρίς να καταναλώνει...

Αλλά το σύμπαν είναι αντιφατικό και δεν αφήνει ήσυχα ούτε τα αφεντικά.

Να γιατί:
όπως είπαμε πριν, το ότι τον κύριο γιόγκι και της ικανότητάς του να επιβιώνει χωρίς φαΐ και χωρίς υγρά, τον εξετάζουν στρατιωτικοί γιατροί έχει να κάνει με το ότι τα αφεντικά δεν θα τους συνέφερε τελικά να ανακαλύψουν τον μηχανισμό με τον οποίο οι προλετάριοι δεν πεινούσαν και δεν θα διψούσαν, όχι από οικονομικό λόγο, αλλά πολιτικό: για φανταστείτε προλετάριους που να μην πεινούν και να μην διψούν, δεν θα είχαν ανάγκες για τις οποίες θα έπρεπε να αναγκάζονται να δουλεύουν...