… «ένας κόσμος, στον οποίο έχει τελείως απαλειφθεί και εξαφανιστεί η δυνατότητα μιας […] σύγκρουσης, μια οριστικά ειρηνευθείσα γήινη σφαίρα, θα ήταν ένας κόσμος χωρίς διάκριση μεταξύ Φίλου και Εχθρού […]. Σε αυτόν θα μπορούσαν να υπάρχουν διαφόρων ειδών ίσως πολύ ενδιαφέρουσες αντιθέσεις και έντονες διαφορές, ανταγωνισμοί και ραδιουργίες κάθε είδους, αλλά λογικώ τω τρόπω καμιά αντίθεση, βάσει της οποίας θα μπορούσε να απαιτήσει κανείς από τους ανθρώπους τη θυσία της ζωής τους και να εξουσιοδοτήσει ανθρώπους να χύσουν αίμα και να θανατώσουν άλλους ανθρώπους».
… αλλά για να μπορέσει να υπάρξει απαίτηση και εξουσιοδότηση για θυσία και θανάτωση πρέπει να υπάρξει Εχθρός…
… και «Εχθρός είναι ακριβώς ο άλλος, ο Ξένος» […] το «υπαρξιακά κάτι άλλο».
… το διακριτό από το «Φίλος»…
… και «η διάκριση» μεταξύ «Φίλου και Εχθρού […] είναι η ειδικά πολιτική διάκριση, στην οποία μπορούν να αναχθούν οι πολιτικές πράξεις και τα πολιτικά κίνητρα […]».
… και η πολιτική διάκριση γίνεται βάσει της έννοιας του Πολιτικού…
…γιατί «η έννοια του κράτους προϋποθέτει την έννοια του Πολιτικού»…
… και όπως το κράτος έχει το «μονοπώλιο της βίας»
«έχει» και «το μονοπώλιο του Πολιτικού»… (Carl Schmitt).
Ο Carl Schmitt ήταν θεωρητικός του κράτους… και ναζιστής.
Carl Schmitt, Η έννοια του πολιτικού, Εκδ. Κριτική 1988.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου