Αυτές τις μέρες είναι σημαντικό να παρακολουθεί κανείς τα ΜΜΕ και την προπαγάνδα τους. Είναι σημαντικό να ξέρει κανείς σε ποια αρένα θέλει να μας σπρώξει ο "εχθρός".
Στις κεντρικές ειδήσεις του Mega στις 12/1/2009, με μια ενορχηστρωμένη κουβεντούλα προσπάθησαν να μας πουν ότι μετά τα τελευταία γεγονότα και μετά την απαγωγή του καλοκάγαθου και αυτοδημιούργητου εφοπλιστή (εδώ) η κοινωνία ανησυχεί για την ασφάλειά της, οι πολίτες δεν τολμάν να βγουν έξω από τα σπίτια τους κλπ κλπ.
Θέλω να ρωτήσω: από που αντλούν αυτή τη βεβαιότητα για το τι αισθάνεται η κοινωνία; Έχουν κάποια αξιόπιστα εργαλεία μέτρησης "ποιοτικών" χαρακτηριστικών ή βασίζονται σε κάποια αυθαιρεσία;
Γιατί (με στυλ πρετεντέρη) θέλω να καταστήσω σαφές ότι: οι φόβοι αυτοί που εκφράζουν είναι δικοί τους φόβοι, όχι δικοί μου.
Η εικόνα ενός καλοκάγαθου και αυτοδημιούργητου εφοπλιστή που απήχθη και κινδυνεύει επειδή δεν έχει κοντά του τα φάρμακα, δεν συγκινεί. Δεν συγκινεί γιατί ο εφοπλιστής αυτός και όπως όλοι οι εφοπλιστές και όπως όλα τα αφεντικά, με μια άγρια επίθεση εδώ και 3 δεκαετίες έχουν ρημάξει όλες τις κοινωνικές δομές (και τον τομέα της υγείας πρωτίστως, δες φάρμακα), έχουν ρημάξει τους φυσικούς πόρους και έχουν σκορπίσει θάνατο και μόλυνση.
Το ύποπτο ρεπορτάζ-χαβούζα με το "αστυνομικο-πολιτικό" περιεχόμενο και με το επιχειρηματικό CV του εφοπλιστή (θυμίζει μαύρη διαφήμιση) έχει σαφές περιεχόμενο και έκκληση: "αφεντικά ενωθείτε. Κινδυνεύουμε".
Η έκκληση για συσπείρωση των αφεντικών, εμάς δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους...
Στις κεντρικές ειδήσεις του Mega στις 12/1/2009, με μια ενορχηστρωμένη κουβεντούλα προσπάθησαν να μας πουν ότι μετά τα τελευταία γεγονότα και μετά την απαγωγή του καλοκάγαθου και αυτοδημιούργητου εφοπλιστή (εδώ) η κοινωνία ανησυχεί για την ασφάλειά της, οι πολίτες δεν τολμάν να βγουν έξω από τα σπίτια τους κλπ κλπ.
Θέλω να ρωτήσω: από που αντλούν αυτή τη βεβαιότητα για το τι αισθάνεται η κοινωνία; Έχουν κάποια αξιόπιστα εργαλεία μέτρησης "ποιοτικών" χαρακτηριστικών ή βασίζονται σε κάποια αυθαιρεσία;
Γιατί (με στυλ πρετεντέρη) θέλω να καταστήσω σαφές ότι: οι φόβοι αυτοί που εκφράζουν είναι δικοί τους φόβοι, όχι δικοί μου.
Η εικόνα ενός καλοκάγαθου και αυτοδημιούργητου εφοπλιστή που απήχθη και κινδυνεύει επειδή δεν έχει κοντά του τα φάρμακα, δεν συγκινεί. Δεν συγκινεί γιατί ο εφοπλιστής αυτός και όπως όλοι οι εφοπλιστές και όπως όλα τα αφεντικά, με μια άγρια επίθεση εδώ και 3 δεκαετίες έχουν ρημάξει όλες τις κοινωνικές δομές (και τον τομέα της υγείας πρωτίστως, δες φάρμακα), έχουν ρημάξει τους φυσικούς πόρους και έχουν σκορπίσει θάνατο και μόλυνση.
Το ύποπτο ρεπορτάζ-χαβούζα με το "αστυνομικο-πολιτικό" περιεχόμενο και με το επιχειρηματικό CV του εφοπλιστή (θυμίζει μαύρη διαφήμιση) έχει σαφές περιεχόμενο και έκκληση: "αφεντικά ενωθείτε. Κινδυνεύουμε".
Η έκκληση για συσπείρωση των αφεντικών, εμάς δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου